...biz...

hiç başlamamış bir cümlenin ortasındayım...
eski bir berjere yan oturmuş, ucuz bi şarap içiyorum...
özneler öyle kuvvetli ki, bi yükleme gerek kalmıyor...
mis gibi karışık...

yirmidört

harfler,
her yerdeler...
bi dolusu ama...
yüzümde,
saçlarımın arasında,
parmak uçlarımda...
yanyanalar, es-siz...
sabırsız, heyecanlı ve benciller...
aslında sıradan birer kelime olmak sadece dertleri...
oysa,
bi başına anlamlı kaç kelime var ki hayatta?!...

hem metafor, hem değil*

e ama ben o şarkıyı silmiştim ya!

*bi metafor, bi diil

ya da kedidir, kedi...

ben teyze oldum!!

kim o?

ne demişti, du bakiim...
yalnızca bir kaç kelime...
çıkmış hatırımdan.
çünkü,
söylerken yüzü öyle güzeldi ki,
ince, kemikli parmakları çenesinde...
ama ne demişti?!

tek kelime...

neyse...

defakto*

3 nedir?

a. üçtür
b. dört
c. garo mafyan
d. -->

*berkun oya

(olsa ya yine)

m.-.i

özledim...

gerçekten...

siyah

" 'dört' kim?" diye sordu bugün biri,
" 'altı' ve 'yedi'yi tanıyorum, 'sekizi' de belki hayal-meyal... ama 'dört'ü ben de çözemedim henüz" dedim..
'inanmış'ı oynadı ve gitti...
daha birkaç gün uğramaz...

beyaz

kimseyi değiştirmeye niyetim yok benim,
bir başkası için değişmeye de zira...

belki bir "başka"ya niyetim yok asıl...
bilmem...

ama "niyet" harika bir kelime;
nar gibi, içinde bi dolu lakırdıyla...

biraz daha sarı

ne düşünüyordum yine kimbilir ki, çenemden boynuma kaydı elim.
parmaklarım şah damarımı farkedince durdum,
kalbimin atışını dinledim bir müddet,
peki, belki biraz daha fazla...
anladım ki, unutmuşum onu orada...
özür dilemek istedim,
yüz bulamadım...

faydası da olmazdı zaten...

önceki gece

yine bileğimi burktum...
aynı yerinden...
yine...

quedate luna

bi verandada uturuyorum,
hafif bi hırka omuzlarımdaki...
bir suya dönük yüzüm,
bitmez-soğumaz bir kahve elimdeki, azıcık acıbadem likörüyle...
huzurluymuşum gibi uzatmışım ayaklarımı,
ve üşürmüş gibi kapatmışım omuzlarımı,
kara kara hiçbir şey düşünüyorum...
bir özlemek hissi içimdeki,
ama bu anı küstürmemek için ses çıkarmıyorum...
hiçbir şeyin arasına hiç kimseyi saklayıp, bir yudum daha alıyorum olmayan kahvemden ve benim olmamış hülyalara dalıyorum bu olmayan verandada...
beklerim...