bir köpeğin ıslak ve soğuk burnuyla anımsanan bir kitap..

cennet, anlık çekimlerle kısa ziyaretler sunuyor..
sonra yine masalar, koltuklar, telefonlar..

öyle çok yazmak istiyorum ki.. 

yazmayı öyle çok istiyorum ki..

büyük felaketlerin meskeni hep daracık anlar..
arda kalansa derin,
                    muğlak,
                    ve münhasır bir boşluk..

şimdi, bakışlar oynak,
          dudaklar taş kesmiş,
          eller kenetli..