aralık

dar alanlar...
dar zamanlar...
gittikçe daralan nefesler...
daracık bi görüş...
ve nihayet yok olmuş bi düş gücü...
...
böyle...
bu...

öldüren kakofoni

let me lie in, leave me alone

jamie cullum / 20sth

kısmet

minik küpemi kaybettim üç gün önce...
dertlenmedim, on yıldır var bu küpe ve kaybolmaz, döner dolaşır beni bulur...
bu sabah "tüh!" dedim, "bu sefer gerçekten gitti galiba..."
ama akşam eve döndüm, anahtarı kilide sokarken, bi baktım kapının önünde duruyor...
gezmiş, dolaşmış, yine bana dönmüş...
...
bi gün onu da kapımın önünde bulmayacağım ne malum?!
ya da benim onun kapısına dayanmayacağım?!
ne malum yani?!
...
ezberimi unuttum...
olmaz mı?!

" O "

şu-rup

"tadının kötü olduğunu biliyorum kızım ama içmen gerek" derdi annem hastalandığımda, "yoksa iyileşemezsin"...
.
öyle aklıma geldi...

yaz kızım!

- biraz saçmalamak istemiştim yalnızca hakim bey, bu benim yasal hakkım. beni bunun için yargılayamazsınız!
- hanımefendi, “seni seviyorum” demişsiniz, biraz değil, bayağı bir saçmalamışsınız…
- samimi değildim ama efendim!
- şahitleri dinledik, hepsi sizin genel olarak samimi bir insan olduğunuzda birleşiyor, ki bu da büyük bir suçtur.

şimdi, mahkemeyi daha fazla oyalamayın ve suçunuzu itiraf edin.
- ama o da bana söyledi aynı şeyleri…
- kendisi yalan söylediğini itiraf etti ve suçsuz bulundu, davası düştü.
- şaka mı bu?
- sizi ciddiyete davet ediyorum!
karar;
sanık, kendinden başka bir kişiyi sevmek ve ona bunu samimiyetle ve anlaşılır bir türkçeyle itiraf etmekten, mahkememizce suçlu bulunmuştur.
suçlunun, mahkemenin uygun göreceği bir usulle bu duygudan arındırılmasına, o zamana kadar da yalnızlığa mahkum edilmesine karar verilmiştir

.