yıllar sonra sana dair bi şeyler çıktı karşıma, bunalmış ve avareyken zihnim. öyle de pis bi şarkı çalıyordu ki, kim olsa.. neyse ben vardım bi tek ve karıştım yine evet..
görüyorsun ya gecenin ikisi, sen gölgeni kovalarken, ben elimde soğumuş kahvem bi pencerenin kenarında seni hatırlıyorum, düşünecek vaktim yok, hatırlayıp hızla unutacağım..
bak o şarkı yeniden başladı, şimdi daha pis..
kahve daha soğuk..
ben daha karışık, çok sessiz, az yalnız, hep stabil..
benim olmadığına değil, hiç senin olamadığıma yanarım..
git şimdi,
iyi geceler..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder