dün gece yine aynı şeyleri anlatmaya başladım. sustum sonra, mahçup.
"anlat" dedi, "usanmadım".
anlattım ben de, aynı detaylarla, müziği kulağımda, kokusunu üzerimde duyarak..
"sonrasını biliyorsun" dedim, "uyuduk.."
"biliyorum." .. "aşıksınız, hala."
"buna inanarak epey zaman harcadım. artık duymaya dahi tahammülüm yok!"
"keşke onu da inandırmaya çalışsaydın." dedi.
çok hata yaptım ben..
çok.
"istemedi" dedim, "o istediğinde de çok geçti".
"klasik" dedi.
doğru.
klasik.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder