sallanan salılar

haftanın altı günü, saat 13.20'de, büyük boy bir fincanda türk kahvesi geliyor masama. abartmayı seven biri olarak söyleyebilirim ki, bu anlar çoğu günün en güzel anları..

küçük bir keyif pezevengi olduğum bilinir, kendime hemen bir şarkı ayarlarım, kulaklığımı takar, okumak için tatlı birşeyler bulup, hazırlanırım..

ve..

her nasılsa tam da bu anlarda, dünyalardan çok sevdiğim canım patronum, özellikle kıymetli kaidemi kaldırmak suretiyle ilgilenmem gereken bir soru sorar, sorun yaratır..

sorun tabii ki çözülür, çünkü zaten hiç olmamıştır..

bu arada kahve soğur, şarkı biter, içim geçer..

neden?

bugünkü buydu; >>

ben dinleyemedim.. bi dinleyen çıkar belki