hepimiz onu izliyorduk.. onun ışıklı topuklarını.. bunun farkındaydı, o yüzden de var gücüyle koşuyordu.. arızalı pabuçları yanıp sönüyordu.. aritmik..
bakışlarım bulandıkça yükseliyor müzik. peş peşe düşünceler ve anılar.. düşünmemek gereken ne varsa, unutmak gereken.. hücum ediyorlar..
direniş.
kelime pelesenk..
mana diri..
kanımda iki tek..
düşünmek yasak. bi günden beri..
hareketli ayaklar, paralize kafalar..
ve hep yanlış
ve geç çalan telefonlar..
geç kalan, tez canlılar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder