çünkü var bu, maalesef..
deniz dalgalı, kayalar keskin, rüzgar falan da hep..
bu var. bu kavga-gürültü, bu kırıklar, morluklar hep oldu ve olur..
kabalık, bencillik çokça, hem de sürekli.
ben..
ben direnmiyorum. ne sana, ne tüm bunlara. izin veriyorum daha çok. yık beni, ne bileyim kır, yağmala..
daha ne olabilir ki?!
çünkü var bunlar hep. ben, biz, nefes yok.
böyle, maalesef.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder