wow!!
sanırım hayatımın en şımarık doğum günLERini geçirdim, oldukça da manidar…
o yüzden ben;
yanımda olan, olmayan…
hatırlayan, hatırlamayan …
beni üzen ya da güldüren…
şu yirmidört yıllık hayatımın bi ucuna değen…
ve bu “ben” i “begüm” yapan herkese teşekkür ederim…
ve tanrım sana,
dünyaya düştüğüm bu nokta ve an için,
hiçbir zaman layık olamayacağım muhteşem ailem için,
söyleyecek sözüm,
dinleyecek dostlarım, arkadaşlarım olduğu için,
karşıma çıkan herkes için,
hayatta bana düşen, zaman zaman artıp azalan bu pay için…
minnettarım!
special thanks to leyla!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder