ard arda anlamlı iki kelime söyleyebilmeyi ummakla geçiyor zaman..
söylesem..
bu kez de onu anlayacak birini beklemekle tükenecek...
bulduğumda, kelimelerin içi boşalacak, ona yakışanları aramaya koyulacağım..
ve bu arada zamandan daha hızlı tüketeceğiz suretlerimizi, bedenlerimizi..
yine ve daha yenik, mutsuz olamayacak kadar duygusuz ve sıfırlanmış olarak döneceğiz evlerimize..
yarışan köpekler gibi..
zaafımızla kandırılacak, peşinden koşacak, ezip geçeceğiz birbirimizi..
düpedüz aptallık..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder