çirkinleştikçe,

güzel şeyler düşünüyorum..

yeğenimi düşünüyorum, sesini, gözlerini, şarkı söyler gibi konuşmasını ve yuvarlanır gibi koşmasını..

kumları, kumsalları düşünüyorum..

anneannemin yaptığı profiterolleri, ellerini..

ortaköyü düşünüyorum..

ilk sonbaharı,

"ne kadar sıcaksın," demiştim, "ben buz gibiyim.."

güzel şarkılar düşünüyorum, neşeli, güzel şarkılar..

bir pazar sabahı kahvaltısını, çayları, omletleri ve teze yeşil biber saplarını..

dedemi düşünüyorum,

hep..

sesini, soluğunu, ellerini..

elleri düşünüyorum, sevdiğim insanların ellerini..

bir an sakinleşiyorum..

o kadar..

sonra yine çirkinleşiyorum..