16 Nisan 2010 Cuma

5

meyhane salaş, masa örtüleri eski fakat tertemiz, kadehi tutan ellerimiz buz gibi, gözlerim batıyor uykusuzluktan, iskemle o kadar yüksek ki değmiyor yere ayaklarım.. hoş kalksam yine aynı şey..
uçuşuyorum..
önemsiz tüm söylediklerimiz, gel gör ki dünyanın gizini bulmuşçasına kurumluyuz. derken bir kahkaha koyveriyoruz, ama ne.. durdurabilene aşk olsun..
mutluyuz be düpedüz!

Hiç yorum yok: