rüya
bomboş bir duvara bakıyordu, boş, beyaz bir duvara, hiçbir şey düşünmeden… “o an"ın tadını çıkarıyordu, huzurun, dinginliğin… adamın parmakları saçlarının arasında dolaştı… söylenecek onca söz varken susuyorlardı, o an öyle güzel, öyle yalındı ki, geçmişsiz, geleceksiz…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder