2 Kasım 2006 Perşembe

yakut

hani küçükken herkesin iyi kötü hayalleri vardır ya, işte pilot, doktor, mimar(!), anne, vs. olmak gibi… yaşımızı ve eğitimimizi aldık, bunlardan birini olduk, e güzel. şimdilerde de yaşama, yaşayışa dair hayaller kurmaya başlıyoruz… nerde, nasıl bir mevsimde, kim ya da kimlerle olmak istiyoruz, bu zamandan o zamana kimleri taşımak ya da unutmak istiyoruz, ne hissetmeyi, nelerle yüzleşmeyi umuyoruz, daha ruhla, kişiyle, kaderle alakalı şeyler yani… kimi zaman kendimi bir deniz kıyısında hayaller kurarken buluyorum, hepsi birbirinden naif hayallerimin, ben minik şeyler istiyorum hayattan, bi şal bir de duman rengi bi kedi mesela… ama bazen onlar benden o kadar uzağa düşüyor ki, bu uzaklık içimi acıtıyor… çok…

Hiç yorum yok: