“…bu aralar çok düşünüyosun begüm, hayır kimseye bi zararın yok da ben senin için diyorum…” dedi bi canım arkadaşım dün…
söz dinliyesim geliyo, ki adetim diildir…
ben de düşünmemenin yolu ne olabilir diye düşünüyorum iki gündür,
kendini dinlemeyi bırakıp başkalarını dinlemek bi fikir olabilir mesela, ama bi dolu insan boş konuşuyo… bunu böyle söylemekle ayıp ediyorum biliyorum, ama olsun canım biraz ayıp olmak istiyor…
bu seçeneği eliyorum, haybeye doldurmayalım kafayı…
okumayı bırakmıştım, yarısı okunmuş kitaplarımı üstüste koyuyorum bi süredir, minik bi kulem oldu… onları okumaya başlasam, bi sinirlensem, bi üzülsem, başka hayatlar için tasalansam iyi gelir belki… epeydir arıyodum sonunda buldum, bööle kitabın kenarına tutturulan minicik lambalardan aldım, onun açılışını yapmalı.
sonra, sinemayı bırakmıştım, ona geri dönsem iyi olur, kafamı dağatıyo, zihnimi yoruyo, bana vakit kalmıyo, iyi bu… (if’e bir-iki…)
dans etmiyorum ne zamandır, içimden de gelmiyo ki… ama zorlasam olur belki, biraz da içmek lazım… bilemedim, karar veremedim, olabilir…
neyse yaa bunnarı bi deniyim de… yoksa düşünmeme çözüm ararken, düşüncelere dalıyorum…
kafi derecede saçmaladığımı düşünüyorum ve zengin kalkışı yapıyorum…
git-tim…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder