siyah beyaz bi günde sordum;
“rengim ne benim?”
“şimdi mi?” diye sordu,
“fark eder mi?” dedim,
“tabii” dedi, “şimdi, sıcağının sarısına mavim karışırken, şu an, yanımdayken, elin avuçlarımın içindeyken yeşilsin, benim gibi…”
“ama mavi uzağın rengi” dedim ben,
“mavimden korkma” diye fısıldadı, “ben senin kızılından korkuyorum, bir korku “biz”e yeter…”
…
sonra uyandım…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder