keşke incecik, yüz-yüzyirmi sayfalık bi kitap olsaydım onun yastığının altında…ya da perdesi olsaydım, her zaman biraz aralık kalan… sabah güneşi yüzünü aydınlatırken, onu gören ilk ben olsaydım…
en sevdiği fincan olabilirdim mesela, dudaklarını esirgemezdi o zaman benden…
mahallesindeki alelade bi kedi olsaydım eğer fark ederdi beni belki, ama mutlaka duman rengi bi kedi olmalıyım…
en güzeli bi ortaçgil şarkısında renk olmak, tirşe mesela… kulaklarından tatlı bi tınıyla ellerine bulaşmak, sonra tüm bedenine, içine işlemek…
evet…
en güzeli bu…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder