nerde?!

evlendi...
benim, ablam evlendi...
dünyanın en bitane ablası, en güzel, en mutlu gelin oldu...

kıpkırmızı burnumun ucu, biliyorum ki sinsi sinsi koynuna giremiyeceğim artık o uyurken, "gitme bence, gitmesen olmaz mıııııııııııııııı" diye naz yapamayacağım ve kimbilir birdaha ne zaman bir battaniyenin altına girip selvi boylum al yazmalımın repliklerini onlarla bir söyleyeceğiz...
daha yapılacak bi dolu şey var, evet, ama çoğu şebekliğimizin tedavülden kaldırıldığı da hüzünlü bi gerçek...

ona mutluluk çok yakışıyor ve ben kendi tanrıma yalvarıyorum, dünyasından payıma düşen güzelliklerin tümünü ona vermesi için, daha çok hakettiğine hiç şüphem yok!

şimdi, annesine "esya", babasına "muyat" diyecek minicik "bişey"in hayaliyle yaşıyorum, bi de oğlan olursa tadından yenmez...
deli gibi şımartıcam onu, aynı günde hem gazoz iççek hem dondurma yiicek, sonra küfretmeyi benden öğrenmeli...
evden kaçıp kaçıp bana gelen bi hayta... teyzesinin bitanesi...

daha var diyor ablam, "yıllar" diyor...
sabırsızlanıyorum...

.

evlendi....