bir koku…
keskin değil ama hafif hiç değil, çarpıcı biraz… ne çiçek kokusu gibi hülyalı, ne de kavun kokusu gibi tatlı, ekmek kokusu gibi daha çok, herkesin seveceği, peşine düşeceği cinsten.
nereye gitsem benimle, zaman zaman hafifliyor, izini sürünce yok oluyor. denize yaklaştıkça artıyor, ne zaman o şarkıyı dinlesem şiddetleniyor. düşündüğüm her güzel şeyde biraz daha siniyor üzerime, bana da yakışıyor hani…
kim bilir,
belki “o”nun kokusudur?!
sinsisin “o”, oyunbazsın,
hoşuma gitti!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder