karışsın

her gece tanık olduğumuz bu toplu intiharların sebebi, içinde bulunduğumuz çoklu yalnızlıklar..
restoranlarda yalnız yediğimiz yemekler, tek başına girdiğimiz sinema salonları, bir taksinin içinde yalnız eve dönmeler..
tüm ataklar, tekrar tekrar yaşanan katarsisler..
aslında aşikar, bekliyoruz, aramaktan yorulduğumuz noktada, sıkışanların toplandığı arafta..
sabırla..
oysa, gün geliyor, çaya attığımız şekerin erimesini bekleyecek sabrı gösteremiyoruz..
ve düşünmek işiyle saatleri tüketip, yaşamak işinin gereklerini yerine getirirken gece oluyor hep. söylemek istediklerimiz yumruk gibi, göğsümüzde, uyumaya niyetleniyoruz, yine aynı güne uyanmak için..

21.04